منظور از ارزهای دیجیتال پرداختی ارزهایی است که میتوان از آنها برای پرداخت محصولات و خدمات مختلف استفاده کرد. برخی از این نوع رمزارزها پولهای دولتی مثل دلار و یورو را رقیب اصلی خود میدانند و سعی دارند جایگزین آنها شوند در حالی که برخی دیگر نیز بیشتر روی پرداختهای که در صنایع و کاربردهای خاص صورت میگیرد، تمرکز دارند.
چنین رمزارزهایی امکانات و ویژگیهای خاصی به جز موارد ابتدایی مثل ارسال، دریافت و ثبت ایمن تراکنشها در شبکه ندارند.
بیت کوین مهمترین عضو از این نوع از ارزهای دیجیتال است که بعدها رمزارزهای دیگری مثل لایت کوین، مونرو (Monero) و غیره هم با هدف بهبود کارایی و مقیاسپذیری، آن را همراهی کردند. همچنین استیبل کوینها را هم میتوان جزو ارزهای دیجیتال پرداختی محسوب کرد.
از دیگر رمزارزهای مخصوص پرداخت میتوان به ریپل (Ripple)، تتر، استلار (Stellar)، زیکش (Zcash) و حتی دوج کوین اشاره کرد.